یک جستجوی ساده در اینترنت نشان می دهد که مهمترین رخداد فضای مجازی در دنیا را می توان فناوری اینترنت اشیاء دانست. از آنجا که فضای مجازی به عنوان یک ابزار بسیار مهم برای افزایش بهره وری در عرصه های مختلف به شمار می رود، می توان گفت که این فناوری نیز با شبکه سازی بین اشیا مختلف در صدد بالابردن کیفیت زندگی مردم است.
«اینترنت اشیاء» را می‌توان نقطه تلاقی علومی چون شبکه‌های سنسوری بی‌سیم ، نرم‌افزار، سخت‌افزار و الکترونیک ، مخابرات و کنترل دانست که در سطوح پیشرفته خود از هوش مصنوعی نیز بهره می‌گیرد و در آینده با همگرایی مباحث مطرح در مطالعات شناختی فضای جدیدی را به وجود خواهد آورد و به‌طورکلی می‌توان گفت که عصاره مطالعات و پیشرفت‌های صورت گرفته در حدود 70 سال گذشته هست. مباحثی چون «سیستم‌های چند عامله» در هوش مصنوعی و «شبکه‌های سنسوری بی‌سیم» که در دهه های گذشته موردمطالعه قرارگرفته‌اند. طبق پیش بینی شرکت هواوی تا سال 2025، 100 میلیارد دستگاه به اینترنت اشیا متصل خواهند شد و اقتصاد این صنعت به بیش از 60 تریلیون دلار خواهد رسید.
اینتنرنت اشیاء و صنعت
تاکنون مصرف کننده محتوا و خدمات دیجیتال کاربران بوده اند و روندهای آینده به سمت صنایع دیجیتال پیش خواهد رفت. «اینترنت اشیاء» در عرصه صنعت تحولات جدیدی را به وجود خواهد آورد. به گزارش موسسه GSMAi تا سال 2020 شبکه های مبتنی بر LPWA[1]، 14 برابر شبکه های سلولی رشد خواهند داشت. «اینترنت اشیاء» با هزینه های بسیار پایین بهره وری را افزایش می دهد.
[1] Low Power Wide Area Network
روند رشد
نکته قابل‌توجه این است که بسیاری از نیازهای اساسی کشور در حوزه‌های مختلف نظیر کشاورزی، آموزش و تولید دارای پتانسیل بالایی هستند که تاکنون مورداستفاده قرار نگرفته‌اند. طبق آمار منتشرشده توسط شرکت «وری زون[1]» از سال 2014 تا 2015 در حوزه سلامت 26%، مانیتورینگ منزل 50%، انرژی 58%، شهر هوشمند 43%، کشاورزی 33% و حمل‌ونقل 49% اینترنت اشیاء رشد داشته است.
[1] Verizon